Even googlen om te kijken wie er achter deze naam schuilgaat.

Ruim 2000 keer wordt de naam “Fred Steenbergen” gevonden. Dat belooft veel.

Volgens http://www.vanwieringen.com ben je een student van de heer van Wieringen geweest en heb je de HES gedaan?
Ik heb inderdaad de HEAO gedaan in Amsterdam, oftewel de Hogeschool Economische Studies. En ergens begin jaren 90 zat ik bij hem in de klas, samen met een paar goeie vrienden van me. Verder zullen er ook veel namen staan die mij zo 1,2 3 niet veel zullen zeggen. Het was voor mij vooral een periode van erg hard leren en heb weinig meegekregen van het echte studentenleven zoals velen dat wel ervaren zullen hebben.

Gek genoeg kom ik je direct daarna tegen op een site waar je een petitie hebt getekend tegen de bijensterfte. Klinkt op de een of andere manier heel anders dan zo’n hoge studie.

Dat zou je op het eerste gezicht misschien wel denken, maar ik denk dat het een het ander niet uit hoeft te sluiten. Dat van die bijensterfte lijkt voor velen misschien onbenullig, maar er zit een groep mensen achter die het serieus meent en ik zie er geen probleem in om ook hier mijn handtekening voor te plaatsen.
Ik geloof inderdaad ook wel dat een kleine verandering ergens op de wereld grote gevolgen kan hebben elders op de wereld. Ook bijen hebben een doel.

Op diezelfde site zie ik ook dat je functioneel tester bent.
Klopt, zo noem ik het tenminste, want wat ik feitelijk doe is controleren of applicaties doen wat ze zouden moeten doen en dat noemen ze dan controleren of het functioneel werkt. Maar je zou me ook een acceptatietester kunnen noemen of een kwaliteitsmedewerker of wat je maar wilt.

Dat is die James Bach waar je naar schreef op http://www.buccaneerscholar.com/blog/archives/96 toch ook in zekere zin?
Ja, dat zou je mijn idool kunnen noemen. Sommige zeggen dat hij doorgedraaid is en wie weet is dat ook wel zo, maar het is wel iemand die ondanks zijn wereldwijde bekendheid toch nog de moeite neemt om te reageren op een vraag van een onbeduidend vakgenoot. Dat mag ik wel. Geeft me ook weer een beetje het gevoel dat het ook gewoon mensen zijn.

1 uur 19 over de 22e Zevenheuvelenloop?
Die liep ik samen met Gabe, een vriend en we spoorden elkaar aan om even lekker door te rennen door het landschap rondom Nijmegen. Ik ben meer van de lange afstand over vlak terrein, hij is juist meer van de korte sprint bergop en samen besloten we het te combineren. Erg veel mensen ingehaald en gek gedaan tegen de mensen langs de kant.

Loop je dan veel?
Dat heb ik wel gedaan en ik denk of beter, hoop dat ik dat binnenkort ook wel weer ga doen. Van jongst af aan heb ik veel aan hardlopen gedaan, vooral ook in die leerperiodes van school. Veel stampwerk in de boeken en dan even naar buiten, gedachten op nul zetten. En dan kom je vanzelf in een stroomversnelling, of zelfs een verslaving waarbij je nog meer wil gaan rennen.
Zodoende ben ik daarna de afstand gaan verlengen zodat ik ook de Dam tot Dam kon lopen en ben toen door gaan trainen voor halve marathons zoals Egmond, Amsterdam, Schoorl, Nijmegen etc.
Mijn einddoel was om ooit de hele marathon te lopen en dat is me ook gelukt. Ruim 42 kilometer in 4 uur zonder ook maar een keer te hoeven stoppen. Dat was echt een mooie ervaring.
Daarna waren de doelen eigenlijk een beetje op en is het weer langzaam uit mijn agenda verdwenen. Ik heb nog heel even gedacht aan een triathlon of de Roparun, een nog langere run dan de marathon, maar dat is lichamelijk gewoonweg te zwaar dus heb ik dat weer uit mijn gedachten gezet (voorlopig).

Maar kom ik je dan ook tegen als kunstenaar bij ActieZwerfhonden of is dat iemand anders?
Nee, dat ben ik ook, en daarmee noem je 2 dingen die inderdaad een onderdeel zijn geworden van mijn leven, beeldhouwen en honden. Het beeldhouwen ben ik gaan doen toen ik een week vrij had in 1997. Toen ben ik in het klein begonnen en die hobby is ‘uit de hand gelopen’.

De honden kwamen in 2006 in mijn leven doordat mijn vrouw weer vrijwilligerswerk wilde gaan doen en terechtkwam bij een stichting die zich inzet voor de zwerfhonden in Bosnië. Na haar eerste reis ben ik ook meegegaan naar Bosnië en sindsdien ben ik verslaafd. Mooi dat ik vele bezigheden dan ook kan combineren, bijvoorbeeld beelden maken waarvan de opbrengst dan weer naar de stichting gaat of beelden die ik kan schenken aan soortgelijke stichtingen voor een internetveiling.

Bij http://www.questia.com zie ik je naam ook genoemd in een item over “The Convention on the Rights of the Child: United Nations Lawmaking on Human Rights”, waarbij iemand je heel graag wil bedanken omdat je hem in je rol als voormalig directeur van de Internationale Organisatie Documentatie Sectie van het Ministerie van buitenlandse zaken in Den Haag toegang hebt verschaft tot de Verenigde Natie-documenten?
Nee, nu draaf je door, dat is dus een andere Fred Steenbergen. Vooral in mijn werk merk ik regelmatig dat er toch wel meerdere Fred Steenbergens zijn. Maar hopelijk maar weinig die hardliepen, op de Hes zaten, beeldhouwen en zich inzetten voor de honden.

Heb je dan ook nog wel tijd om eens gewoon een stukje te Lezen?
Jazeker, zoals laatst nog de “Opzij” bij de kapper waarin ik een item zag “Even Googlen!”, iets wat mij dan weer de inspiratie geeft om bovenstaand verhaal te schrijven.

(Dit verhaal is op 25 januari 2010 door Fred Steenbergen geschreven, op 5 juni 2018 is het geplaatst op Zeepkistje)